Semarang, first couchsurf experience

Good afternoon,

Het was dus de bedoeling om van Pangandaran met de bus naar Baturaden te gaan. Op wereldwijzer had ik gelezen dat dit plaatsje erg mooi moest zijn. Het was inderdaad erg mooi en erg prijzig. Helaas kon ik hier geen hostel vinden en ben ik maar weer terug gegaan naar de bus terminal van Powerkerto. Bij de bus terminal heb ik snel mijn mobiel opgeladen zodat ik mijn host in Semarang kon bellen. gelukkig vond Landhes het geen probleem dat ik eerder kwam enn kon ik meteen de bus nemen naar Semaran. Na een beetje afdingen heb ik een mooi ritje gekocht met een executieve bus, dit is de duurste bus in Indonesie. Het mooie aan deze bus is dat er airco in zit. Helaas begrijpen de insonesiers niet echt dat airco lekker verkoelend moet zijn, niet een diepvries gevoel.

Dus na een hele dag gereis te hebben ben ik s' avonds aangekomen in Semarang werd ik opgehaald werd door Landhes. Dit was nog een heel gedoe omdat mijn mobiel leeg was en ik een oplader moest vinden. Dus na een paar eetkraampjes af te zijn gegaan hadden ze een oplader voor me en kon ik Landhes belen. Hij stond echter op mij te wachten aan de andere kant van de stad en moest dus nog 30 min met de auto rijden. 30 minuten is in Indonesische begrippen niet ver. Met de auto zijn we naar zijn huis gereden die voor Indonesie erg modern is. Landhes gebruikt de eerste etage als zijn foto studie en in de bovenste etage woont hij met zijn ouders. Ik kreeg hier mijn eigen kamer en badkamer lekker luxe. Nadat ik alles had uitgepakt zijn we nog snel wat gaan eten in de stromende regen.

De volgende dag werd ik wakker gemaakt om beneden te ontbijten. Landhes moest helaas werken en kon mij dus niet rondleiden door Semarang. Maar via de couchsurf community hier in Semarang heeft hij een andere jongen gevonden, Emil, die mij wilde rondleiden. Emil is een student die voor 3 maanden in Semarang studeert. Hij komt oorspronkelijk uit Borneo en studeert momenteel in Wageningen voor zijn masters. Omdat Emil ook nog maar een maand in Semarang is was het erg leuk om samen hier alles te ontdekken. Als eerste gingen we met de ojek naar de duizend deuren monument. Hier werden we vergezeld door een vriendin van hem genaamd Dea. Dit monument komt nog uit de tijd dat Indonesie een kolonie van Nederland was. Het gebouw werd vroeger gebruikt als de kantoor van de treinstation. Binnen in het gebouw kan je de gschiedenis van het gebouw lezen. Het is dan ook ontworpen door de Nederlands Indische Spoorweg. Nadat Indonesie onafhankelijk is geworden van Nederland werd dit gebouw door de Japanners als gevangenis gebruikt. Doordat Emil nu in Nederland studeert leert hij ook de Nederlandse kant van de tijd dat Indonesie een kolonie was. Deze 2 geschiedenissen kunnen soms een beetje botsen.

Na de duizend deuren zijn we gaan lunchen omdat Emil honger had. En kort daarna gingen we rusten bij een park. In Indonesie is het rond 12 uur erg warm en zoeken de mensen hier een verkoelend plek op. Dit is meestal een park door de bomen of een mall. Bij de park hebben we indonesische ijs op met vruchten inclusief durian. Van Dea en Emil moest ik de Durian proeven, Durian is een vieze vrucht die erg stinkt en waar indinesiers en andere aziatische mensen gek op zijn. Persoonlijk vind ik het niets en heb ik het maar aan Emil gegeven. Bij het park stond een standbeeld, dit is de familie voorbeeld geplaatst door de overheid. Net als in China wordt hier in Indonesie ook aangeraden om maar max 2 kinderen te nemen. De mensen hier hebben meestal veel kinderen, deze kinderen brengen hoge kosten met zich mee waardoor de ouders niet altijd hun educatie kan betalen. Als de mensen het hier bij 2 kinderen houden kunnen de kinderen ook gaan studeren en hebben ze een beter toekomst. Na de park zijn we met de ojek naar de grootste moskee in centraal java gegaan. Helaas begon her ook te regenen. In Semarang regent het veel omdat er in het centrum warme lucht is en in de bergen koude lucht. Dit zorgt ervoor dat het vaak plaatselijk regent in Semarang. Aangekomen bij de moskee mochten we er niet in omdat mijn broek te kort was. Dus dat was een beetje jammer. Door de regen zijn we onder een afdak gaan schuilen. Nadat de regen iets minder werd zijn we maar gevlucht naar een mall. In deze grote java mall hadden ze een batik expositie. Best wel mooi al dat batik, maar zelf zou ik het niet kopen. Na een rondje door de mall te hebben gelopen was de regen alweer gestopt en zijn we naar de Panorama uitzicht gegaan. Vanuit de panarama uitzicht heb je een prachtige uitzicht over Semarang. Aan de linker kant kon je de centrum zien en aan de rechter kant zie je de countryside. Bij de panarama uitzicht kwam er een andere vriendin van Emil, genaamd Dessy. Dessy is een klasgenootje van Emil en studeert ook in Semarang. Samen met Dessy zijn we een regencoat gaan kopen voor mijn backpack. En vervolgens naar een andere mall gegaan. Bij deze mall zijn we wat gaan eten bij de KFC die hier onwijs goedkoop is, ik had een broodje gekocht voor 1100 rp... dat is misschien 90 cent.
In de mall zelf was een reptielen expositie.... niet echt iets waar Nique gelukkig van wordt. Slangen in een terrarium kan ik nog wen hendelen maar op een gegeven moment zag ik een vrouw met een grote boa om haar nek, En automatische begon ik te geillen en ben ik hard de andere kant op gerend. Dit is niet gewoonlijk hier en de mensen keken dan ook vreemd op. Dessy en Emil vonden het wel grappig. na wat gelopen te hebben door de mall zijn we naar een dimsum restaurant gegaan waar de couchsurfers met z'n alle gingen eten. Het was heel leuk om al deze mensen te ontmoeten.

De volgende dag moesten we vroeg op omdat we met de couchsurfers gingen paintballen. Dit was de eerste keer dat ik ging paintballen en het was een succes op het weer na. Het weer is hier zo warm dat het niet altijd prettig is. En aangezien ik een regenbroek aanhad omdat ik alleen een short bij me had, had ik een prive sauna. Na het paintballen zijn we naar de Java mall gegaan om met z'n alle wat te eten. Bij deze mall kwam ook een Nederlandse docent. Dus het was wel even prettig om weer eens Nederlands te kunnen praten. Het eten is hier heel goedkoop en onwijs lekker. Na het eten hebben Landhes en zijn vriendin mij nog een beetje Semarang laten zien. We zijn naar de grote Chinese tempel gegaan en naar een Pagode. Dit was voor Landhes de eerste keer dat hij hier kwam ook al woon het praktisch naast de pagode.
Via Landhes heb ik ook een host gevonden in Surabaya en hoef ik ook daar niet naar een hostel te zoeken. Een host hier in Indonesie is zoveel leuker omdat je je echt onder de lokale mensen zit. Hier in de stad kan je merken dat de jongeren mensen studeren. In Pangandaran heb ik mensen ontmoet die niet verder dan de basischool zijn geweest. Zij kunnen dan ook alleen lezen, schrijven en rekenen wat volgens Bayu genoeg is om een Beach Bar te openen. In 6 jaar heeft hij een motor verhuur, internet cafe en verolgens alles verkocht om een beach bar te openen. Na een paar jaar had hij zoveel verdiend dat hij meer land kon kopen en een grotere beach bar heeft laten bouwen.

Momenteel is Landhes bezig met een bus te vinden die naar Surabaya gaat. En wordt ik straks afgezet echt super aardig. Het couchsurfen zelf is me erg goed bevallen. Mijn host Landhes is onwijs aardig en heeft me van alle gemakken voorzien. Nou mijn volgende verslag speelt zich af in Surabaya waar ik de tamam safari ga bezoeken.

Xx